Vervolg Van Hoera, Maar Helaas.

De kinderen kwamen altijd eerst naar ons toe, als ze moeilijkheden hadden met hun studie of de keuze van hun studie, ze hadden immers een huissleutel. Avondje stappen niet erg, maar ze konden er tenminste in. Soms kwamen ze boos zo niet kwaad binnen, de deur moest het ontgelden, dan zeiden we ga eens rustig zitten en drink wat met ons mee. “Ja maar”, “niks ja maar, even tot rust komen, dan kun je ook in alle rust, je verhaal vertellen” Het was dan een kwartier stil en je zag ze tot rust komen. En dan ging ze van start en niet te zuinig, ik gaf voorbeelden aan uit vorige relaties en mijn huidige huwelijk, niet elk huwelijk gaat over rozen, je kunt ook woorden hebben, maar zoek beiden naar een compromis, waar je beide mee kunt leven. Ze was hier nogal van in de war, ze dacht dat alles rozengeur en mannenschijn was, dat is dus niet zo. Dan kwam de ander een maand later binnengestoven, “wat een kutvergadering”, kan het niet wat minder “rot vergadering of zo iets”? Ze ging zitten en vertelde gelijk, ja wat ze vertelde ik kon het wel begrijpen dat dit allemaal zwaar op haar bordje viel. Ze waren allebei in de puberteit en gevoelig voor de aandacht die jongens hun gaven, dat streelde wel hun ego. Als ze maar geen verkeerde vriend of wat dan ook tegen kwamen, waar zij gevoelig voor waren. Geen alcohol, geen drugs of andere verkeerde dingen. Ze konden het gebruiken voor hun studie, wat over was, was vrij besteedbaar. En dat werkte goed, nee, ze moesten echt niet op het verkeerde spoor terecht komen. Wat bij één wel gebeurd is, maar die hebben we er gemakkelijk uitgetrokken, nu is ze lerares en haar man heeft ook werk. Godzijdank want het is vandaag aan de dag al moeilijk om een baan te vinden. Hij in ploegendienst, zij 4 á vijf dagen werken op een kleuterschool. Klink mooi, maar zorg dat je geen flexwerker bent, dan ben je gezien met je koopwoning en je hele gezin.

Ze Zijn Nu Oud En Wijs Genoeg! Deel 1

Ze zijn nu oud en wijs genoeg om hun eigen beslissingen te nemen, tot nu toe lijkt hun huwelijk geslaagd. Min of meer in de plus minus drie maanden, laten ze wat van zich horen, zet zij telefonisch of bellen, kan ik even langs komen. Dat kan natuurlijk altijd bij ons, vermits tenzij wij met vakantie zijn, maar ook dat laten we van te voren weten. Ik heb altijd gedacht de oudste red zich wel, maar het tegendeel vind ik eigenlijk waar, de oudste baart me zorgen, als of ze van de aardbodem verdwenen is. De andere niet komt nog wel eens langs, met plezier fluitend en wel komt ze dan binnen. Even bijpraten over het gezin bijpraten en hoe we haar uit die verkeerde vriendengroep hebben gehaald, gepraat, gepraat en niks anders dan dat. Ze had het gewoon nodig.